Na alle voorbereidingen en bijeenkomsten was het zover.17 maart vertrokken we met een groep van 10 personen naar Berlijn. We stonden met zijn allen om half acht op het station om naar Aken te vertrekken en van daaruit gingen we met een sneltrein richting Berlijn.
Na een aantal uren stonden we dan op het station in Berlijn en konden we richting de Hostel lopen.Net voor de hostel viel Alzira op haar gezicht vanwege een ongelijke steen, wat een pech. Doorgelopen naar het hostel vertrok Nicole met Alzira in de ambulance richting ziekenhuis waar het nodige werd verzorgd.
Later op de avond zijn Mariette, Nicole en Irma zijn nog naar het station gelopen om kaarten te kopen voor de bus, metro en trein. Tot onze grote verbazing was er op woensdag en donderdag een staking van de metro en bus. Wat nu? In onderling overleg hebben we besloten om de kaarten toch te kopen. Daarna lekker naar bed en vroeg op voor de volgende morgen om na het ontbijt naar de Hop-on Hop- off bus te gaan voor een rondrit door Berlijn.
Aansluitend brachten we een bezoek aan de Gedachtniskirche waar we een rondleiding kregen van Henk en Mario. In de kerk hebben we met zijn allen een kaarsje opgestoken voor Marjanna die ons helaas is ontvallen. We kregen wat vrije tijd om even lekker te doen wat we wilden.
In restaurant Weiss hebben we ons avondeten genuttigd en daarna gingen we richting de hostel. waar ons onderweg de volgende verrassing wachtte. We moesten allemaal uit de bus vanwege een demonstratie. Daar stonden we dan. Voor de mensen die eigenlijk te moe waren, werd een taxi geregeld en de rest ging lopen.
Eenmaal in het hotel aangekomen zaten we nog gezellig even na te kletsen en zochten we daarna ons bedje weer op.
Op woensdag gingen we na het ontbijt richting Sachsenhausen (reistijd 75 minuten).Wat was dit indrukwekkend. Aan het begin werd de presentatie verzorgd door Melanie en Nicole.
Daarna liepen we over het terrein waar de barakken stonden en waar de gevangenen in de barakken werden vastgehouden. Het grote appelplein lag voor ons en daarachter de barakken. Daaraan denkende kregen we toch wel allemaal de kriebels bij het idee wat zich daar allemaal heeft afgespeeld. Na de lunch vertrokken we naar de Fernsehturm waar enkele van ons naar boven gingen om van daaruit te van het uitzicht te genieten.De rest ging iets drinken of wat winkelen om enkele souveniertje te scoren.
Het gezamenlijke avondeten was in Restaurant Meena Kumari waar het eten weer overheerlijk was. Daarna terugkeer naar het hotel en nog even nakletsen en weer ons bedje in.
De volgende dag gingen we naar de Reichstag waarover Irma en Alzira hun presentatie hadden voorbereid.De rondleiding door de Reichstag was erg interessant alsook om de geschiedenis te horen. Veel van wat we op papier hadden gezet kwam overeen
Op de terugweg kwamen we bij de Brandenburger Tor. Dat was de plek waarover Esmeralda en Chami hun presentatie hadden gemaakt. 
Als klap op de vuurpijl maakten we een rondvaart met de boot over de Spree. We lekker in het zonnetje zaten en vanaf het water konden we alles nog eens zien.
We hadden ook nog wat vrije tijd en maakten ons daarna op om naar Ristorante Trattoria Portofino te gaan, waar we ook weer heerlijk hebben gegeten. Mariette was de volgende dag jarig en we hadden alvast voor haar gezongen waardoor de ober met glaasjes limoncello kwam om te proosten. Na terugkeer in het hotel hebben we nog wat gekletst en nog even lekker gelachen naar aanleiding van het blauwe oog van alzira.
Toen we op de kamer waren (Alzira sliep bij mij op de kamer) kon Alzira eindelijk na een paar dagen lekker onder de douche en daarna lekker haar bedje in. In diezelfde nacht werd Alzira ziek en moest de hele nacht overgeven. Toen ze s’morgens op de grond ging liggen vond, ik het tijd worden om Nicole wakker te maken. Nicole en Mariette hebben zich toen over haar ontfermd en Nicole heeft ook de ambulance gebeld.
Later hoorden we dat Alzira met spoed geopereerd moest worden. Ondanks alles zijn we er toch op uit getrokken om onze dag te vervolgen. We gingen na het ontbijt op weg naar Checkpoint Charlie alwaar Jos en Mariëtte hun presentatie zouden houden.
Helaas moest Mariëtte weer terug naar het hotel om telefoonnummers te zoeken en door te geven aan Nicole om zich daarna weer bij ons te voegen. Een paar van ons zijn ook nog in het museum geweest dat bij Checkpoint Charlie is gelegen. Daarna hebben we weer een plekje gevonden waar we heerlijk konden lunchen en daarna gingen we op weg naar het Holocaust Museum.
De gids was erg leuk en vertelde ons de interessante geschiedenis van de Holocaust.
Daarna hadden we vrije tijd en gingen vervolgens op weg naar Johnny’s bar waar we ons avondeten gingen nuttigen. S’avonds gingen we op tijd naar bed om de volgende dag de terugreis te gaan doen.
We zijn op tijd terug gelopen naar het station met onze koffers waar Irma samen met Jos op de koffers pasten en de rest nog even kon genieten van vrije tijd.
Het was wel jammer om met negen mensen terug te gaan en Alzira achter te laten. (geschreven door Irma)